Zorgbedrijf Antwerpen - DC Blankenberg

Tijdens de bezoekuren heb ik vaak in het voorbijgaan gehoord van mensen dat het "hier heel erg goed zou zijn", wel, de mensen in hun waan laten is het enige dat je als stagaire kan doen helaas. Schijn bedriegt soms. Het merendeel van het personeel is zeer bekwaam natuurlijk, maar er waren personeelsleden die stagaires alleen lieten op de eerste dag om te gaan roken, bejaarden nogal redelijk hard uit bed sleurden in hun rolstoel omdat ze gewassen moesten worden. Ik zou niet graag in hun plaats willen zijn. Uiteraard wil je gedaan geraken met die eeuwige "tijdsdruk" 's morgens bij het wassen, maar je probeert toch maar best zo goed mogelijk de waardigheid van de mensen te behouden en hen op een zo rustig mogelijke manier te wekken in de ochtend. Ik zou het ook niet appreciëeren als ze een laken zomaar zonder verwittiging van me af zouden trekken. Daarbij komt ook dat het personeel onderling graag wat wilt slijmen bij het hoofd van de afdeling, zodat ze geen baden moeten geven, en enkel moeten wassen, gewoon omdat ze dat "niet graag doen". Van collegialiteit is er dus helaas ook niet altijd veel sprake.